Gisteren werd nogal gekarakteriseerd door zijn wisselvalligheid.
's Ochtends werd ik gebeld door mama, die mij wist te vertellen dat het er niet al te goed uitzag voor de treinen. Er zouden 's nachts al weinig werknemers op zijn komen dagen en dat was tijdens de ochtend niet anders. Zo waren er al 30 lijnen die zeker niet gingen rijden om 7u, 42 lijnen tegen 8u en uiteindelijk een kleine 65 tegen dat de dag goed en wel begonnen was, waardoor de het meeste treinpersoneel, dat normaal niets met die staking te maken had, ook spontaan het werk neerlegde uit solidariteit. Het zag er dus maar bleekjes uit om nog met de trein ergens te geraken die dag. Mama zei dan ook dat ze mij en Wouter maar meteen ging komen ophalen 's avonds. Omdat zij en Jurgen vanochtend moesten vertrekken met de bus richting Champagnestreek, zijn zij gisterenavond al naar Moorslede gegaan om daar te overnachten. Maar dat betekende wel dat mijn broer en ik al zeker thuis moesten zijn, want anders raakten we niet hier. We zijn dus home alone het hele weekend.
Wendy dan kort gehoord in een paar smsen. Ze kwam nog niet terug naar school, maar ze had haar bloed uitslag teruggekregen en ze heeft niets meer dan een bacteriële keelontsteking. Maar ze kan er toch maar niet achter komen waarom ze dan altijd zo moe is... Misschien kan ze eens vroeger in bed kruipen, dat helpt meestal tegen vermoeidheid. Nuja, ergens toch opgelucht dat het dat maar is, want anders was ze voor langer uit de strijd.
Nog een aantal levels gehaald in Guitar Hero. Mijn doel is om level 71 te halen, omdat ik dan Arthas en Frostmourne vrijspeel, een personage en wapen uit World of Warcraft, om te gebruiken in mijn optredens.
Ik begin echt goed te worden met dat spel, ik kan vrijwel alles op medium spelen, dus met vier knoppen, en al een heel aantal op hard, met 5. De muziek wordt ook steeds beter naarmate je het meer speelt en het realistischer aanvoelt om de combinaties in te geven.
Ik ben een uur vroeger naar het station getrokken, voor het geval dat ik totaal niet in Etterbeek kon geraken. Ik zou dan nog tijd genoeg hebben om naar mijn kot terug te keren en mijn fiets te nemen en zo op school te komen. Maar natuurlijk, toen ik aankwam in het station, was er nergens een spoor te vinden van enige vertraging. Integendeel, de treinen waren nog nooit zo stipt geweest als gisteren. Dusja, eigenlijk zonder problemen op de VUB aangekomen. Katja zei het ook. Die moet van Leuven komen en woont vlak naast het station. Ze had de hele dag nog geen trein zien passeren, maar toen ze even naar het station ging om te controleren of er nog iets te redden viel, kwam haar trein zoals gepland aan. En zo waren er nog. Evelien die van Torhout moest komen, had laten weten dat er enorme vertraging op haar lijn ging zijn en dat we plaats voor haar moesten houden, want dat ze hoogstwaarschijnlijk een uur later ging aankomen. Wel zij stond ook gewoon in de les op het bedoelde uur. Je kan er echt niet aan uit soms.
Ik heb me dan maar beziggehouden met Katja en Anne tot de les begon. Dat zijn toch ook twee speciale gevallen. Daar kan je u echt massaal mee amuseren.
In de les van Prof. Balis gezeten. Hij geeft kunstwetenschappen en doet dat met veel plezier. Ik weet niet of ik dat al eerder vermeld had, maar hij heeft zo dezelfde manier van doen als ons papa, zo diezelfde manier van vertellen en enthousiast doen over iets. Hij had het vandaag nog verder over iconografie en stijl en stijlanalyse. Echt heel interessant en goed geïllustreerde les. Zoals ik al eerder vermeldde, is het bespreken van kunst in al zijn opzichten een beetje een detective aangelegenheid. Speuren naar clues en aanwijzingen om achter de waarheid te komen. Beetje actualiteit: Val van Icarus van Breughel. Ook was ik zwaar in vorm, want telkens Prof. Balis een vraag stelde, was ik degene die een antwoord wist. Ik denk dat die mensen mij snel graag gaan hebben op de VUB. Ook zat ik bij Katja en Anne en was het dus geregeld zwaar lachen geblazen. Hoewel, hoe zwaar kan je echt lachen in een les zonder dat het opvalt? Het is namelijk zo dat de prof er een paar grappige gewoontes op na houdt. Zoals nogal geobsedeerd zijn door 'pikante' taferelen en de vrouwelijke rondingen. Hij schrikt er dan ook niet voor terug om er geregeld met zijn handen over te staan draaien als hij weer eens een naakte vrouw projecteert. Lachen geblazen. Vooral in een klas vol meiden.
Toen was het tijd om naar kot terug te keren. En ik heb geen idee wat er toen gebeurd is, maar ik kreeg massa's buikpijn opeens. Krampen en afzien, man, niet te doen. Ik moest dan ook nog eens snel mijn valies maken, want Wouter had laten weten dat ze al bijna aan mijn kot waren. Dus alles snel snel gedaan, wat niet ten goede kwam van mijn krampen. Ik lag bijna dubbel van de pijn. Zo dan nog een 2-tal uren in de auto moeten zitten om thuis te komen. Omdat de meeste mensen niet konden rekenen op de NMBS was er veel meer autoverkeer dan normaal, wat de exodus uit Brussel ook niet vergemakkelijkte. 's Avonds was er dan wel een overvloed aan afgelaste treinen en vertragingen, dus het optimisme van tijdens de dag hield niet lang meer stand. Toch min of meer heelhuids thuisgekomen, maar ik kon bijna niet meer rechtop zitten. En het was niet dat ik naar de wc moest ofzo, gewoon zware pijn. Ik zou denken mijn appendix, maar die is er al een paar jaar geleden uitgehaald. Ik zal nog eens een dokter moeten opzoeken.
En dan waren mijn broer en ik alleen thuis. Ik heb mijn xbox, op Wouter's aanvraag, meegenomen en ook de Guitar Hero. We hebben ons er zot mee geamuseerd. Lekker luide muziek en zo vals als een kat meezingen op de meest zware metal, hardrock of punk die je je maar kan indenken. Zo hebben we dan ook level 71 gehaald en ons daarna ziek gelachen met dat vrijgespeelde personage. We hebben hem onder andere een ijshoorntje als microfoon gegeven. Zo leek het alsof hij op het podium de hele tijd ijs aan het vreten was tijdens het zingen. Nuja, wij zijn een dwaas stel. Als je mijn broer tenminste van WoW kunt weghouden. Hij is nu zogezegd op pauze, omdat de examens er aan komen en hij wacht op een aantal releases van andere spellen die hij eerst wilt uitproberen alvorens te beslissen of hij terug naar WoW gaat.
Ik heb Bieke gisteren ook nog kort even gehoord. Ik heb al een aantal dagen geleden gezien dat ze op haar msn-status zei dat ze op reis gaat naar de zon en sinds gisteren (of eergisteren) heeft ze toegevoegd dat het nog maar x aantal dagen slapen was voor ze vertrok. Ik heb geen idee waar of wat ze precies gaat doen, maar ik wou haar toch even veel plezier wensen, dus heb ik haar een kort bericht gestuurd. Even later kreeg ik er antwoord op. Ook niet veel, maar dat hoeft niet. Het was gewoon leuk. Misschien dat ik er nadien nog wel iets over ga horen. Eigenlijk jammer dat ze gestopt is met bloggen. Zo kon je makkelijk over zo'n dingen op de hoogte blijven.
Dus zoals je ziet, de dag bestond uit goede en mindere dingen die elkaar nogal redelijk snel afwisselden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten