Brasil Brasil

Gisterenavond de Museum Nocturne gedaan die gepland was.

Rond de middag naar de VUB gegaan om les van Prof. Balis te volgen. Natuurlijk weer een hele praktijkles ervan gemaakt. Deze keer wel met een net iets andere aanpak. Nu moesten we gewoon bepalen, welke stijl, datum en kunstenaar er achter een werk zat en waarom.
Ik heb de indruk dat Prof. Balis iemand is die punten geeft voor denkproces en de moeite doen, niet voor juiste antwoorden. Ok, juiste antwoorden zal hij ook wel liever hebben, en uw denkproces moet je wel volledig kunnen staven, maar hij is meer belust op concepten en hypothesen vormen dan exacte kennis kunnen reproduceren.

Na de les dan afscheid genomen van Sara, want zij kon niet meegaan naar de nocturne. De rest van ons ging nog eerst even mee naar Anne haar kot, want anders was het nog net iets te vroeg om te gaan eten. Dus nog even wat tv gekeken en al wat gelachen en gebabbeld. Daarna gaan kijken of de pizzeria, waar Anne en Katja geregeld gaan eten, al open was. Bleek niet het geval te zijn. Hebben we dus nog een tijd moeten wachten buiten. Het was dan iets voor 18u toen we binnen konden in de Pavarotti, het restaurant. Het was er echt gezellig, niet te groot, maar wel leuk ingericht. Met een leuke playlist, de hele avond door, om de sfeer nog wat te versterken. Daar hebben we dan allemaal een lekkere pizza gegeten en nog wat meer gelachen en gebabbeld. Het enige minder was misschien dat Wendy de smaak van een verse Quattro Formaggi niet gewoon was. Ze eet dat wel graag uit de diepvries, maar die kaas smaakt veel sterker bij een verse. Daarmee heb ik wel net iets meer pizza gekregen, dan ik gedacht had te eten.

De volgende stop was Brussel-Centraal. Het museum dat we gingen bezoeken was namelijk het BOZAR en dat ligt maar een straat of twee van het station vandaan. Eens aangekomen was het wel even zoeken naar waar we onze tickets moesten ophalen, maar we hadden het uiteindelijk gevonden. Er waren gisteren twee tentoonstellingen die aan de criteria van de nocturne voldeden. 'Brasil, Brasil' en 'Art of Brasil'. De ene ging over kunst over Brazilië en de andere over kunst uit Brazilië. Ok, misschien niet teveel verschil, maar het waren wel twee volledig andere tentoonstellingen. Zo was die van 'Art of Brasil' over het concretisme aan het handelen, een soort van een positivistische,wetenschappelijke manier van het benaderen van kunst. Je kon het bijna kubistisch noemen in de beginfasen, maar het werd wel een pak modernistischer en meer naar objèt trouvé toe naarmate het vorderde in de tijd. Natuurlijk was alles enorm abstract en waren er maar weinig instanties waarbij je echt iets kon halen uit het kunstvoorwerp. De meeste hadden niet eens een titel. Het was een beetje teleurstellend, omdat je weinig of niet erover kan discussiëren, maar we hebben ons er toch geamuseerd. Het was ook best druk.
Dat viel al beter mee tegen dat we bij de volgende tentoonstelling binnen gingen. We hadden wel al onze rugzakken teruggenomen en dat betekende dat we maar met een paar naar binnen mochten, terwijl de andere op de tassen pasten. Dus Evelien en ik gingen eerst, want Evelien moest nog een trein terug naar Brugge halen en ik zou ze afzetten aan het station. Dat ze toch niet in haar eentje 's nachts door Brussel moest lopen. Daarna waren het Wendy en Alessia die gingen en Anne en Katje deden de laatste "shift". Deze tentoonstelling ging meer over het werk over Brazilië. Het stond dan ook chronologisch. Eerst en vooral waren er werken over de vroege koloniale fase die men meemaakte in Zuid-Amerika. Er werden vooral inheems mythen afgebeeld en de christelijke superioriteit over de inboorlingen. Daarna nadat de eerste steden waren gesticht, zoals die van Rio De Janeiro, en de edelen er plantages en villa's kwamen stichten. Daar zien we dan veel portretten en panorama's. Daarna de revolutionaire periodes die het volk vrijmaakten van de Westerse beschavingen. En het terugvinden van hun verloren cultuurgeschiedenis. Dat was wel mooi in beeld gebracht door zo typische Maya-standbeeldjes die gemaakt waren uit potten, pannen en deksels. Je zou op het eerste zicht nog niet gezien hebben dat het moderne materialen waren. En daarna kwamen natuurlijk ongeveer dezelfde kunstvoorwerpen als in de andere tentoonstelling, die van de laatste 75jaar ongeveer.

Na de tentoonstelling dan naar het station gegaan. Alessia en Wendy gingen al door. Knuffel van Wendy gekregen op commando van Alessia. Vreemd, maar gegeven paard kijk je niet in de mond. Dan nog een anderhalf uur met Anne en Katja over allerlei zaken zitten praten en onnozel doen. Moe, maar tevreden kwam ik terug op kot aan.

Het was een machtige avond. Met nog wat bijschaven hier en daar, kan het idee van Museum Fever (de naam van onze groep) nog echt voor leuke resultaten zorgen.