Divorce

Sean is net nog langs gekomen. Hij wou over een paar dingen praten.
Kennelijk botert het al een hele tijd niet meer goed tussen zijn ouders. Er waren een hele hoop problemen in de jaren dat ze samen waren en ze zijn er schijnbaar altijd goed doorgekomen. Tot nu dan.
Die vele kleine problemen waren genoeg om toch 'the seeds of discord' te zaaien en die zijn nu volledig in bloei. Ruzies over zaken van 20jaar geleden laaien op en irritaties komen naar boven. En ze zien het niet meer zitten samen. Ze gaan dus heel binnenkort scheiden.
Sean is er wel wat van weggeblazen. Zijn ouders zijn altijd goed overeen gekomen en hij had het nooit anders gezien. Hij is ook enig kind en dus het enige dat hij heeft, zijn z'n ouders, en hij wist niet goed wat te doen met de situatie nu. Ze zouden ook moeten verhuizen dan. En hij zou moeten kiezen bij wie hij zou verblijven. Zijn vader werkt veel en heeft een enorm goed loon, maar heeft geen tijd voor hem. En zijn moeder zorgt voor hem, maar heeft geen rotte frank. Hij is er nu van overtuigd dat hij bij zijn moeder wilt blijven en beginnen werken om voor haar te voorzien. Dat is dus ook de reden dat hij volgend jaar niet gaat verder studeren en in het algemeen studies opgeeft. Hij heeft nu al een part time job in de gamemania, maar is volop op zoek naar vast werk.
Ik vind het enorm jammer voor hem dat hij zijn toekomst moet opgeven daarvoor.
Zijn moeder kan wel degelijk werken, maar omdat ze 9jaar geleden kanker heeft gekregen is ze ervan overtuigd dat ze nooit meer zou moeten werken. Ze is helaas wel al jaren genezen verklaren en weer kerngezond. Haar risico om te hervallen is even groot als dat van jou of mij. Dus ik hoop dat zijn moeder dat nu ook inziet en toch terug gaat werken voordat Sean heel zijn toekomst vergooit om voor haar te zorgen.
Ze zouden verhuizen naar Ieper, wat niet zoveel verder is dan dat ze nu wonen. Ze wonen nu in Woumen trouwens.
Nu heb ik ook wel gehoord dat ze zeker niet in een vechtscheiding terecht gaan komen. Ze hadden elk hun twijfels en irritaties over de andere en die zijn nu open en bloot op tafel gelegd. En ze zouden als vrienden uit elkaar gaan. Dat maakt het natuurlijk altijd makkelijker. Ik kan er van meespreken, mijn ouders komen toch ook nog redelijk overeen, hoewel er altijd nog wel irritatie is over mekaar. Maar ik ken er helaas ook die zeker niet zoveel geluk hebben met de richting die hun ouders gekozen hebben om het af te handelen.

Ik kan maar hopen dat alles goed komt. Ik heb tegen Sean gezegd dat hij altijd welkom is om erover te praten als hij wilt. Ik heb het gevoel dat hij nog niet goed beseft dat het toch een serieuze impact zal hebben op zijn leven, ook al lijkt het nu zo gemakkelijk te gaan.