Continued

Ik zou mij normaal morgenochtend bezig gehouden hebben met mijn blog terug op niveau te brengen, maar op vraag van een enthousiaste fan, heb ik toch maar besloten het vandaag nog te doen (ook al twijfel ik eraan of ze het vandaag nog zal zien).

De reden dat ik al sinds maandag niets gepost heb, is eigenlijk gewoon tijdgebrek. Ook een beetje weinig goesting, maar vooral tijdgebrek. Dat in combinatie met bitter weinig dingen die gebeuren en de moeite waard zijn om over te schrijven, werken het schrijven van meerdere posts een beetje tegen. Ik zou natuurlijk ook elke avond een korte post geschreven hebben met 'Vandaag ging alles goed, ik ben naar de les geweest en het was leuk.', maar dan denk ik dat ik al snel niet zo origineel meer zou zijn. Wat natuurlijk niet wegneemt dat de laatste dagen heel leuk waren.

Er zijn ook een aantal dingen die op dit moment nog een beetje onzeker zijn. Met de examens die voor de deur staan, het weer dat drastisch begint om te slaan, de dagen die alsmaar korter worden en mensen die het leven delen met mij. Er zijn verschillende factoren die meespelen in het spel. Over de eerste voorbeelden kan ik over praten, de laatste iets minder.

Allereerst, Examens!
December is deze week begonnen. Ik weet het, eigenlijk pas vandaag. Maar na een preek van ons mama gekregen te hebben dit weekend over dat het nu wel eens hoog tijd wordt dat ik er stevig invlieg (ook al waren mijn herexamens goed), ben ik deze maandag toch ook al begonnen met dat extra beetje meer leren per dag. Een paar uurtjes van de dag kruipen dus vanaf nu sowieso in het blokken voor de januari zittijd. Ik zie het heel goed zitten. De lessen gaan nog altijd vlot, kan ik goed bijhouden en herhaal ik geregeld. De taken beginnen vorm te krijgen en zitten op schema. De literatuur die gelezen moet worden, wordt verslonden als bedlectuur. Dus ik hou me wel up-to-date met mijn studies.

Het weer! En daarbij aansluitend, de korte dagen!
Dat is natuurlijk iets dat iedereen ondervind. We konden de afgelopen weken niet zozeer klagen over verschrikkelijk weer. Het was geen zomer, maar we hebben erger gehad al. Maar deze week was toch gekenmerkt door veel wind, koude temperaturen, regen... gewoon onaangenaam weer. Ook enorme schommelingen in druk kwamen vaak voor. En omdat ik al geregeld een letsel aan gewrichten en botten heb opgelopen, kan ik het dan ook doorheen mijn lichaam voelen als er weer een verandering aan zit te komen. En deze week heb ik al de hele tijd pijn aan mijn gewrichten gehad, niet te doen. Neem daar dan ook nog eens de ongelofelijk korte dagen en lange nachten bij, en je kan je wel indenken dat dat niet meteen het meest optimale klimaat is om in te leven. Ik heb de hele tijd pijn, ik ben ongelofelijk moe, maar omdat ik nog veel te doen heb, kom ik niet toe aan dat extra beetje slaap, waardoor het allemaal wat begint op te stapelen.
Ik zal er uiteindelijk wel door geraken. Het is gewoon een kwestie van aanpassen.

De mensen!
Ja, nu een beetje complexer te werk gaan. Net zoals ik last ondervindt van mijn omgeving, doet mijn vriendenkring dat ook. En de één kan daar nu wel iets makkelijker tegen dan de ander en dat merk je. Niet iedereen is altijd in zijn even fijne, happy doen. Er is altijd wel iemand die slecht geslapen heeft, iets verkeerd gegeten heeft, iets slecht heeft meegemaakt... noem maar op. En meestal is die persoon dan (afwisselend) de rotte plek in de mand, die de rest wat aansteekt. Daar kan natuurlijk niemand iets aan doen, maar je voelt het wel. De sfeer is meer dan eens wat gespannen. Het volgende gaat nu waarschijnlijk ongelofelijk seksistisch klinken, maar het feit dat ik met een hele groep vrouwen zit, helpt de problematiek zeker niet. Mannen die gaan problemen bij problemen aanpakken en zich voor de rest zich weinig van aantrekken. Maar bij de meiskes merk ik wel dat die dat via andere wegen doen. Die proberen door ergens anders hun frustratie op uit te werken, hun originele probleem aan de kant te schuiven. Of zo lijkt het toch voor mij (wat weet ik er ook van, ik ben maar een man?). En het is vandaag echt even in mij opgekomen van 'Waarom zit er niet nog een man in ons groepje, dat zou ik nu zo hard kunnen gebruiken'. Normaal heb ik er zeker geen probleem mee om de enige jongen te zijn, maar op sommige momenten kan ik vrouwenlogica gewoon niet volgen, of zij de mijne niet.
De gemoederen liepen ook hoog op vanmiddag tussen mij en Wendy. We hadden een discussie over mythologie. Ik ga de details niet vertellen, want dat zou gewoon teveel zijn. Maar het kwam er op neer dat ik weer veel te kritisch was tegenover anderen en dat ik haar op die manier gekwetst heb. Het begon allemaal goedbedoeld, maar je weet wat ze zeggen 'The road to Hell is paved with good intentions'. Het was dus daarna een hele tijd ijzige stilte tussen ons. Zelfs zo dat ik op sommige momenten de indruk kreeg dat ze gewoon bang was van mij. Het is ondertussen al terug wat bijgelegd. Ik heb me verontschuldigd en zij heeft mijn excuses aanvaard. Maar ik voel me toch nog schuldig.
Het laatste dat ik hier kwijt wil gaat over Evelien.
Die is sinds vorige week ook een beetje aan een gedaanteverandering begonnen. En ik moet zeggen, het staat me wel aan welke kant ze uit aan het gaan is. Ze is meer open aan het worden en ze lacht terug meer. Ze is heel sociaal met iedereen. Het is trouwens niet bijzonder dat de metafoor van een vlinder die uit haar cocon breekt nu in mij opkomt, want ze is zot van vlinders. Ik hoop dat het zo blijft. Ik geniet van de nieuwe Evelien en ik heb het gevoel dat ik opnieuw met haar kan praten. Dat doen we dan ook enorm veel. Zoveel zelfs dat ik nog zal moeten vrezen voor een tekort aan sms'en in de maand. En ik heb er 10.000. Het is dan ook vaak zo dat we nog naar elkaar aan het zenden zijn tot in de vroege uurtjes. Iets dat me ook niet echt ten goede komt, maar iets dat ik toch wil doen omdat ik er van geniet en me amuseer met haar. Dat neemt dus ook weer tijd en moeite in, hoewel het in dit geval wel voor een positief doel is.

Zoals je kan zien, enorm druk en allerlei dingen die me van het bloggen afhielden.
Ik zal proberen de komende dagen terug op peil te komen. Maar met de agenda van de komende dagen, zie ik dat nog wel in orde komen.