Woensdagmiddag ben ik naar huis gegaan. Ik had 's avonds een afspraak bij de dokter.
Hij zou mijn ingegroeide nagel opereren.
De ingreep zelf hield niet veel in.
Hij verdoofde mijn teen eerst. Man, maar dat deed pijn. Kennelijk is dat omdat uiteindes zoals tenen en vingers zo hard aangespannen zijn rond de botten. Dus als ze daar vloeistof inspuiten dan lijkt het alsof je vel op barsten staat. En dat doet wel even pijn. Totdat het dan verdoofd is natuurlijk, dan voelt het enkel vervelend aan. Alsof het slaapt.... wat ook zo is eigenlijk.
Daarna heeft hij met een klein scherp mesje in mijn teennagel gesneden. Hij sneed de kant van de ontsteking los en ook onder mijn nagel, zodat het makkelijker los zou komen. Daarna pakte hij een tang vast en trok het losgesneden deel eruit, zodat het ingegroeide gedeelte niet meer in de wonde zat.
Daarna smeerde hij de wonde in met zilvernitraat, een chemische stof die cellen verbrand. Dat zou het wild vlees dat ik al aan het kweken was, moeten doden, zodat het na een tijdje vanzelf afvalt.
Ok, ik ben nu wel een kwart teennagel kwijt en mijn teen ziet enorm zwart (van dat zilvernitraat), maar het doet toch al niet meer zeer. En nu kan het eindelijk beginnen genezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten