woensdag 26 oktober 2011

Koffie met de professor

Vandaag een redelijk rustige dag achter de rug.
Gewoon heel vroeg les, dus ik ben wel wat moe nog en ik denk dat ik bij gevolge er vanavond snel in zal liggen.

Maar tot die tijd, op het gemakje nog wat werken voor school. We hebben vandaag een nieuwe taak gekregen. Het ziet er wel uit als iets leuks.
We moeten in groepen van drie een kerk uitkiezen en dan een inventaris opmaken van alle voorwerpen met functie of betekenis in die kerk. Waarbij er dan ook foto's, plattegrond en een hoop uitleg hoort. Nadien moeten we dan onze kerk presenteren en aanduiden waarop een eventuele bezoeker zeker moet letten als hij daar zou binnenwandelen.
Nogal een geluk dat ik een kerk op 100m van mijn deur heb nu...

Nog een kleinigheidje, in de eerste week van dit schooljaar hebben we tijdens het werkcollege een oriënteringsproef moeten afleggen. Zogezegd om te kunnen peilen wat ons niveau is op vlak van kunst en geschiedenis. Die hebben we vandaag ook teruggekregen. Ben wel content met het resultaat. Waar de meeste toch serieuze hiaten vertoonden, had ik goede punten. Mag ook wel, na 2 jaar geschiedenis te hebben gestudeerd.

Deze middag dan een broodje gaan eten met Wendy op school. En ik weet niet meer hoe we er op waren gekomen, maar we waren opeens de Klassieke Oudheid aan het bekritiseren. Vooral rond het feit dat men bij die term meteen aan Griekenland en Rome denkt, alsof dat er tijdens die periode nergens anders iets te doen was. China was al enorm machtig, Zuid-Amerika had al zijn enorme Azteken-, Maya- en Incarijken, in onze streken hadden we enorm veel strijdcultuur en natuurreligie. We duidden het aan met een term die we in de les hadden gezien, Diffusionisme. Die gaat er van uit dat culturen en technieken altijd een plaats van oorsprong hebben en dan worden doorgegeven naar andere regio's en volkeren waarbij ze veranderingen ondergaan. Zo kan je daarbij denken dat Noormannen beschikken over bronzen potten, omdat de Grieken die verhandelden met de Romeinen, die dat naar Frankrijk verscheepten, het daar bij de Galliërs terecht kwam en dat die zo vaak door Noormannen geplunderd werden dat die de bronzen voorwerpen ook begonnen te gebruiken. Dus daarbij lijkt alsof bronzen potten juist uit Griekenland komt en dat de Noormannen nooit zelf op dat idee gekomen zouden zijn. Dat is dus zever. Het is een enorm verouderd idee om Griekenland en Rome centraal te plaatsten in de Klassieke Oudheid en ze te verheerlijken. Ze waren namelijk niet de enige en zeker ook niet de beste maatschappijen in de wereld.
Nuja, terwijl Wendy en ik daarover zo zitten te discussiëren, komt toch wel onze prof van archeologie naast ons zitten met een koffie. Wij natuurlijk beginnen grijnzen, want hij was degene die ons het begrip had aangeleerd. Wat een toeval toch?
Hij vroeg dus wat er was, en hebben wij dan maar uitgelegd waarover we bezig waren. En hij gaf ons gelijk. Dat het nog een heel oude manier van denken was om Rome en Griekenland centraal te plaatsen tijdens de Klassieke Oudheid. We hebben er dan nog een tijdje mee gebabbeld. Hij had dan nog twee collega's bij zich die ook meepraatten. Het was best wel gezellig.
Ik denk wel dat hij nu denkt dat Wendy en ik enorme slijmballen zijn. Ik heb hem namelijk verteld dat hij echt wel goed les geeft, heel gedreven is in de les en dat ons dat ook extra motiveert om op te letten. Natuurlijk moesten zijn collega's eerst enorm lachen daarmee en hij keek ook even van 'die is hier aan het slijmen'. Maar toen ik de uitleg deed over een paar proffen die gewoon vooraan in een aula aankomen, hun les voorlezen en dan terug weggaan, terwijl hij uitnodigt tot dialoog en heel expressief lesgeeft, kon hij het wel verstaan. Er kwamen zelfs anekdotes boven van saaie proffen die hij heeft gehad tijdens zijn opleiding. Bedenk ook wel: Dries Tys, die prof, is nog niet zo oud. Ik gok hem maar eind 20, begin 30 ofzo.
Hij kent nu ook expliciet Wendy en mijn naam, dus we gaan in het oog gehouden worden. Maar ik ben er wel van overtuigd dat het hem opviel dat we naast de les ook nog bezig zijn met de les. Dat we zelf durven denken en niet gewoon opvangen wat er in de les wordt gezegd, maar er iets mee doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten