Hier op kot natuurlijk weer niet. En nog sterker, ik kon zelfs niet meer op de hotspot. Hij vond hem wel, maar kon gewoon geen verbinding maken. Ik heb me dus nog maar eens 3u bezig gehouden met allerlei veranderingen aan te brengen in mijn systeem om er toch maar op te geraken.
Eureka!! was te zachtzinnig gezegd toen ik Google open zag staan.
En nu naar het echte verhaal. Het verhaal waar deze post over gaat.
Mama is al een paar jaar bezig om van fotografie haar hobby te maken. Ze heeft al een paar cursussen achter de rug over foto's nemen en bewerken en daardoor ook een uitgebreide vriendenkring van amateur fotografen. Zo is er ook een winkel waar ze altijd haar gerief gaat halen ivm camera's. Een Canon winkel.
Die winkel deed gisteren een actie. Zij lieten verschillende valkeniers met hun verzameling vogels langskomen. En dan mochten klanten in de winkel verschillende lenzen ophalen om ze uit te proberen op de vogels. Zo had men ineens iets om te trekken en te testen wat zo'n nieuwe lens kan, en was er een extra aantrek vanwege die vogels.
Een van de valkeniers was trouwens ook een vriend van ons, Geert, die al een paar keer met zijn vogels bij ons thuis is gekomen om te helpen met het kippen- en konijnenprobleem waarmee we kampen. Het zij de kippen en konijnen van onze buurman die in onze tuin zitten, omdat hij er niet deftig voor zorgt of er naar omkijkt.
Maar er waren nog anderen ook, elk met hun favoriete vogels en ook nieuwe aanwinsten, die ze nog volop aan het africhten zijn. Prachtige vogels, allemaal anders, met elk hun eigen karakter en manier van doen. Je kan meteen zien dat elke vogel een verschillend persoon is voor de valkenier en dat ze echt een band hebben.
Zo had Geert zijn uil het rekje waar hij opzat omgetrokken. Geert zette het recht, tikte eventjes op het rekje, waarop die uil er meteen weer ophuppelde en Geert hem eens over zijn bol aaide, alsof die uil een hond was. Echt grappig.
Eerst lieten ze de vogels wat zitten om aan de buitenlucht te wennen en mensen een kans te geven foto's van stilzittende dieren te trekken. Daarna was er nog een gedeelte waarbij ze de vogels lieten vliegen en trucjes uithalen.
Mama gaat nu ook volgend voorjaar een cursus volgen om ook valkenier te worden. Ze zou graag een vogel als huisdier hebben, die dan meteen ook kan helpen met het ongedierte. Aangezien ze allergisch is aan veel dieren, vanwege het haar, zou een vogel geen probleem mogen geven vanwege de veren. Zij wou natuurlijk weten wat wij er van vonden. En natuurlijk zijn wij daar ook laaiend enthousiast over. Vooral ik dan, Wouter laat het zowat bij wat het is, maar zou het wel leuk vinden. Ik heb die roofvogels gezien en persoonlijk zou ik heel graag een Europese Oehoe hebben. Die zijn heel majestueus en vriendelijk. Ook makkelijk te trainen schijnt het. Ik heb ook al een naam die hem zou geven. Daedalus, naar de Griekse uitvinder en ontwerper van het Labyrint op Kreta. Maar dat is nog allemaal toekomstmuziek.
Alvast een aantal foto's
En ja, ik ben zot van die uil :p
Geen opmerkingen:
Een reactie posten