Kapotte Roltrap

Gisteren niet kunnen bloggen.
Ik had maar weer eens problemen om op het internet te geraken. Dat lijkt toch altijd wel een probleem te zijn, nadat ik een weekend ergens anders ben geweest. Misschien is het iets met automatische instellingen of voorkeuren, maar het begint me wel zwaar de keel uit te hangen. Elke maandag eerst een paar uren doorbrengen met een computer terug in orde te krijgen, is niet iets waar ik een ritueel van wil maken. Nuja, het is weer in orde gekomen (niet door mij, natuurlijk, maar gewoon uit zichzelf).

En het is koud!
Gisteren was het al frisjes, maar met die natheid van vandaag er nog bij. Ik ven verkleumd tot op het bot.
Nogal een geluk dat ik een goede radiator op mijn kamer heb. Ik had gedacht dat het heel lang ging duren om mijn kamer te verwarmen, omdat die zo groot was, en de radiator al redelijk oud. Maar eens je die knop opendraait, dan zie je het oude beestje gaan. In geen tijd is het lekker warm op mijn kot en het is echt zo een knusse warmte.

Heb ik ook wel nodig, die warmte. Bovenop het echt koud te hebben, zijn mijn spieren ook nog enorm stijf. Voornamelijk door zondag denk ik. Het redelijk lang rijden en dan een hele dag rondwandelen en rechtstaan op die beurs, was misschien al wat veel voor mijn systeem, maar wat er gisteren dan nog gebeurde, maakte het helemaal goed. Het zit zo dat ik iets besteld had in de Gamemania in Ieper, een paar maanden terug. Ik had gedacht dat, als dat aankomt, ik het volgende weekend het zou kunnen ophalen als ik bij ons mama ben. Natuurlijk kan ik zoveel maanden op voorhand niet weten dat er weekenden veranderen of niet, dus bleek dat ik in Antwerpen zou zitten. Nu heeft Gamemania een regel rond voorbestelen, namelijk dat je maximum 7 dagen na levering je aanspraak mag maken op je pre-order, anders heeft de winkel het recht die aan de eerst volgende klant te verkopen. Allemaal goed en wel, maar daar betaal je geen voorschot voor, om je pakketje in de handen van iemand anders te zien gaan, terwijl jij al mooi maanden op voorhand jouw exemplaar hebt aangevraagd. Dat is dus vorige week woensdag aangekomen, dus ik had tot morgen om het op te pikken. Natuurlijk ligt Ieper niet naast Brussel (al een geluk ergens) en moest ik wel het een en ander plannen om er te geraken.
Ik ben dus gisterenochtend op de trein gestapt in Antwerpen, richting Kortrijk, daar overgestapt op die naar Ieper. In Ieper aangekomen, had ik een uur de tijd om naar de andere kant van de stad te lopen en terug, om dan terug op de trein te stappen, zodat ik nog juist op tijd in Brussel zou aankomen, om mijn gerief van het weekend op kot af te smijten en terug naar het station te gaan om mijn trein nog te nemen om op tijd in de les te zitten. Ik kan u vertellen, 5u op een trein zitten met een uur stadslopen daartussen, is niet goed voor u spieren. Nuja, ik heb wat ik moest hebben.
En spierpijn natuurlijk.

En om dan nu op de titel van de blog te komen.
Ik ben een Kapotte Roltrap!
Achtergrondverhaal hierover: Wendy zegt geregeld (en met geregeld bedoel ik, bijna de hele dag door) 'pipo' tegen mij, omdat ik, hoe kan het ook anders, wel eens de pipo uithang. Niet dat ik iets speciaals doe ofzo. Telkens ik iets zeg of doe dat grappig of insinuerend is, maar waarop ze niet meteen iets kan terugzeggen, krijg ik meteen de benaming 'pipo' naar mijn hoofd gegooid.
Nu zijn we op Facts nog een paar vrienden van haar tegengekomen. Zagen er wel toffe gasten uit. En Wendy beschreef die mannen als 'echt wel pipos'. En om haar punt nog meer te bewijzen, kwam ze met de stelling: 'Ik trek pipos aan'.
Gisteren stonden we op het perron te wachten op onze trein. En wat ons opviel was dat de roltrap naar ons perron echt al een lange tijd kapot is. Kennelijk heeft het station geen haast die te herstellen. Toen we erover spraken, kwam Wendy aan met een verhaal over hoe dat de roltrap bij haar in het station ook een enorm lange tijd defect was. Waardoor ze een nieuwe stelling deed: 'Ik trek kapotte roltrappen aan'.
Dus hiermee kunnen we, dankzij gefaalde logica, concluderen dat pipos en roltrappen in essentie hetzelfde zijn, want Wendy trekt ze beiden aan. Daarom heb ik Wendy uitgedaagd.
Gevolg: gedurende de hele dag heeft Wendy me 'Kapotte Roltrap' genoemd ipv Pipo telkens ze de neiging had om me zo te noemen, waardoor ze is gaan beseffen hoeveel ze eigenlijk 'pipo' zegt tegen mij en wat voor een stom woord 'kapotte roltrap' wel niet is.
Ik heb daar natuurlijk mijn plezier in.