Ik wil me nogmaals verontschuldigen voor het weinige geblog de laatste weken.
Bieke heeft in een reactie op een vorige blog er op gewezen dat het niet zo makkelijk blijkt te zijn om een lief te hebben én dan nog eens te bloggen, maar daar ligt het probleem niet zo zeer.
Ok, als ik een avond met Evelien doorbreng, dan is het inderdaad niet de bedoeling om een halfuur tot een uur achter mijn computer te kruipen om een verslag uit te brengen van al mijn doen en laten. Maar die avonden zijn zeker niet in de meerderheid.
Haar moeder ziet haar namelijk liefst elke avond thuis en het komt zelden voor dat de omstandigheden zich er eens naar zetten om het toch toe te laten. Zo is er bijvoorbeeld het werkcollege dat ongelofelijk vroeg start, waarvoor ze wel eens mag blijven overnachten, of een staking bij de NMBS, waardoor ze mag overnachten, gewoon omdat ze anders niet in de les geraakt op die dag.
Dus dat zijn dagen waarop het niet zou lukken om iets te bloggen.
Maar de echte oorzaak ligt ergens volledig anders.
Die ligt bij mijn studies.
De examens waren namelijk nog niet goed en wel voorbij, of we kregen al terug een aantal werken op ons bord. Nu kan je denken, natuurlijk krijg je werk, daarvoor zit je tenslotte op de universiteit. Maar ook daar moet je nuanceren. We kregen in de laatste les van het eerste semester een taak die we tegen de eerste les van het tweede semester af moesten hebben en presenteren. Die eerste les was natuurlijk wel de allereerste maandag. Dus moesten we er voor zorgen dat we die taak in de lesvrije week afwerkten. Dus zo lesvrij was ze al niet echt. En tijdens die eerste les, kregen we dan ook de taken voor de rest van het jaar te horen. We moeten (voor het werkcollege alleen al) twee essays schrijven in teamverband, met twee, en de verschillende werkfasen die we doormaken elke week (later hebben we wat meer tijd tussen deadlines) doorgeven en bespreken met de assistenten. Het ene werk handelt over kunst, het andere over archeologie. Wat houdt dat dus concreet in: je holt een hele week binnen en buiten in de bibliotheek van de universiteit, op zoek naar boeken over één van beide onderwerpen en probeert een afspraak te versieren met je werkpartners (die natuurlijk ook nog afspraken moet maken met hun andere partners) waardoor je algauw een halve week aan voorbereiding alleen al verliest. Dan moet je nog je taken afwerken en bij elkaar leggen om te bespreken hoe je ze gaat presenteren bij de assistenten.
Hier komt dan ook nog eens bij, dat het werkcollege niet het enige vak met taken is, dus als we niet bezig zijn met het werkcollege, kunnen we onze ontspanning nog terugvinden in taken voor Historische Kritiek en Esthetica, of het beluisteren van muziek voor Muziekgeschiedenis en het bekijken van films voor Beeldcultuur (geloof me, die laatste twee klinken leuker dan ze zich voordoen. We hebben het niet over Lady Gaga en Lord of the Rings, maar eerder over Gregoriaans keelgeluid en controversiële porno.).
Dus met deze legio aan taken en werkstukken houden we ons al twee weken bezig en heeft niemand al een echte vrije avond of dag gehad.
Uiteindelijk gaan de taken vooruit en is het wel bij te houden, maar er is gewoon geen tijd meer voor iets anders. Je gaat naar je lessen, daarvoor of erna zit je in de bib, je komt thuis en je werkt, tot je 's avonds nog eventjes wat gewoon film kunt kijken of een halfuurtje game't en dan kruip je gewoon in bed.
Dus Bieke, moest het zijn dat ik niet meer kon bloggen vanwege een veeleisend lief, dan heb ik dat er echt wel voor over, maar helaas ligt de werkelijkheid daar net iets verder van ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten