Oud/Nieuw

Gelukkig Nieuwjaar!!!

Ik weet het, het is wat aan de late kant, maar het jaar is nog nieuw genoeg voor wat meer wensen.
Wij hebben het oud jaar dan ook met wat stijl afgesloten en het nieuwe knallend geopend.

We hadden, in het hotel waar we verbleven, gekozen voor het nieuwjaarsarrangement. Dat betekent zoveel als dat alles van festiviteiten, drank en eten door het hotel werd verzorgd. Zo hadden we 's avonds eerst een oliebollenbuffet. Grote plateaus vol met oliebollen, krentenbollen en appelflappen werden voor onze neus neergezet en lagen voor het grijpen. Daar sprong menig man natuurlijk gretig op af. Zo ook ik. Ik had er echt zin in. Ik heb nog nooit zoveel oliebollen gegeten in mijn leven, als de afgelopen dagen. Ik denk zelfs dat ik nu een beetje ontwenningsverschijnselen begin te vertonen...

Een tijdje later stond dan een uitgebreide maaltijd ons op te wachten. Het was ook een buffet met ruime keuze aan vlees, vis, groenten en soep. Soms was er hetzelfde soort vlees, gewoon op twee verschillende manieren klaargemaakt. Aardappelen, kroketjes, frieten (of een zwak excuus voor frieten), aardappelblokjes, 'zandpatatten'... het was er allemaal. En je had meer dan genoeg keuze en lang genoeg om alles wat je wou proeven, te proberen. Drank was voorzien aan het begin van de avond, maar nadien moest je even langsgaan bij de bar om het zelf op te vragen. Maar dat was nu wel de minste moeite die je moest doen.
Het enige dat wat tegenstak aan de avond, was de entertainment. Er was gelegenheid tot dansen. Alleen was er geen muziek om op te dansen. Oh, er was een muzikant en een zangeres, ja. Maar daar kon je niet op dansen. Ten eerste was het niet echt muziek om op te dansen, eerder sfeermuziek. Ten tweede zong die vrouw zo vals als een kat en vergat ze de helft van haar tekst. Ook het feit dat ze waarschijnlijk drie pakken sigaretten op een dag rookt, hielp niet met haar stem. De muziek was dus eerder storend dan aangenaam.

Het dessertbuffet kwam nadien. Weeral ruime keuze, eigenlijk te veel om op te noemen. Ik ben al vergeten wat ik daar allemaal van geproefd heb. Ik weet wel dat ik zeker niet alles heb genomen dat ik wou proberen.

Kort voor middernacht kregen we dan allemaal een glas champagne en begonnen we met de countdown. Of dat was toch de algemene gedachte, want nergens hing een klok met het precieze uur en natuurlijk had iedereen een ander uur op zijn horloge. Toen iedereen er min of meer van overtuigd was dat het oude jaar ten einde was, wensten we allen een Gelukkig Nieuwjaar, dronken onze champagne en gingen buiten naar het vuurwerk kijken.

Ik heb in een vorige blog al gezegd dat Nederlanders zot zijn van hun vuurwerk. Welja, al het geknal van de eerdere dagen was niets vergeleken bij wat ze toen afstaken. Overal om je heen vlogen vuurpijlen en raketten de lucht in. De hemel was volledig verlicht. Uit alle hoeken kwamen er knallen en flitsen. Het was precies alsof je in de oorlog terecht was gekomen. De reden hiervoor is natuurlijk dat vuurwerk in Nederland veel meer particulier gebruikt wordt. Ieder gezin heeft wel zijn eigen voorraadje klaarstaan voor oud/nieuw. En die steken ze allemaal af op hetzelfde moment. Je kwam dus ogen (en oren) tekort. Vanuit de winkel aan de overkant van het hotel begonnen ze grote linten voetzoekers af te steken. 5 meter aan voetzoekers legden ze op het haagje voor hun duur en staken ze af. Ik kan je verzekeren, mijn oren piepten nog lang na. Ook de haag zag er niet al te proper uit. Meerdere keren waren er vlammen te zien die uit het bosje sprongen. Gelukkig niets gebeurd.
Na een uurtje vuurwerk, begon het toch wel wat afgezaagd te worden (voor ons tenminste, die Nederlanders bleven even geboeid) en trokken we ons terug op de kamer.